Επιλεκτική Αλαλία

Τι είναι η Επιλεκτική Αλαλία?

Η επιλεκτική αλαλία σε ένα παιδί χαρακτηρίζεται από την επίμονη αδυναμία του παιδιού να μιλήσει σε μία η περισσότερες κοινωνικές περιστάσεις, με πιο αντιπροσωπευτική αυτή του σχολείου.

Έτσι λοιπόν, ένα παιδί με αλαλία μπορεί να παραμείνει σιωπηλό ή σχεδόν σιωπηλό, καθώς πολλές φορές μπορεί να ψιθυρίζει αντί να μιλάει δυνατά.

Χαρακτηριστικά της Επιλεκτικής Αλαλίας

Τα περισσότερα παιδιά με επιλεκτική αλαλία παρουσιάζουν μία μη φυσιολογική δειλία κατά τα προσχολικά χρόνια. Ωστόσο, η έναρξη της διαταραχής τοποθετείται συνήθως στην ηλικία των 5 & 6 ετών.

Η αδυναμία αυτή του παιδιού να μιλήσει φαίνεται σύμφωνα με τις τελευταίες θεωρήσεις να συνδέεται σημαντικά με το βαθύτερο κοινωνικό άγχος που είναι πολύ πιθανό να αντιμετωπίζει το παιδί. Επομένως, σε συνθήκες ιδιαίτερα στρεσσογόνες για το παιδί, το τελευταίο είναι πολύ πιθανό να επιλέγει να επικοινωνήσει μέσα από τη βλεμματική επαφή ή μέσα από εξωλεκτικές κινήσεις.

Είναι χαρακτηριστικό ότι τα παιδιά που αντιμετωπίζουν παρόμοιες δυσκολίες στην επικοινωνία μιλούν με ευχέρεια σε άλλεςκαταστάσεις όπως στο σπίτι. Σε αυτό το σημείο αξίζει να σημειωθεί ότι η αλαλία μπορεί να αναπτυχθεί σταδιακά ή να εμφανιστεί αιφνίδια μετά από μία δυσάρεστη εμπειρία.

Ένα ακόμα βασικό χαρακτηριστικό είναι ότι τα παιδιά με επιλεκτική αλαλία, επειδή πολύ συχνά αντιμετωπίζουν έντονο άγχος, παρουσιάζουν πολύ συχνά στο σπίτι εκρήξεις θυμού και δυσκολίες συμπεριφοράς. Επίσης, η δυσκολία του παιδιού να μιλήσει στο σχολείο συνεπάγεται πολλές φορές ακαδημαϊκές δυσκολίες ή και αποτυχία.

Οι δυσκολίες αυτές καθιστούν τα παιδιά ιδιαιτέρως επιρρεπή στην εμφάνιση καταθλιπτικών συμπτωμάτων.

Όλες αυτές οι προαναφερθείσες δυσκολίες δεν θα μπορούσαν φυσικά να αφήσουν ανεπηρέαστες τις κοινωνικές σχέσεις του παιδιού με τους συνομήλικους του. Το πείραγμα από τους γύρω του και η κοινωνική απόρριψη που είναι πολύ πιθανό να βιώνει, σε ορισμένες περιπτώσεις ακολουθείται από συναισθήματα άρνησης απέναντι στο σχολικό πλαίσιο.

Στα περισσότερα παιδιά, στα οποία εμφανίζονται τα παραπάνω χαρακτηριστικά, η διάρκεια της διαταραχής κυμαίνεται από λίγες εβδομάδες έως λίγους μήνες και σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις επιμένει για χρόνια.

Τι μπορούμε να κάνουμε ?

Κύριο μέλημα μας στα παιδιά με εκλεκτική αλαλία είναι να προσπαθήσουμε να μειώσουμε το άγχος, το οποίο βιώνουν καθώς επίσης και να ενισχύσουμε την αυτοεικόνα και την κοινωνική τους αυτοπεποίθηση.

Για αυτόν ακριβώς το λόγο, είναι σημαντικό να δίνουμε έμφαση στα θετικά επιτεύγματα του παιδιού, καθώς επίσης και στην καλλιέργεια κάθε καλλιτεχνικής τάσης, την οποία μπορεί το παιδί να διαθέτει.

Παράλληλα με την κατανόηση του παιδιού είναι σημαντικό να δώσουμε έμφαση στην απόσυρση κάθε πίεσης για ομιλία.

Για παράδειγμα, οι γονείς είναι σημαντικό να συνοδεύουν τα παιδιά τους στο σχολείογια ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, όπου ελάχιστοι άνθρωποι θα βρίσκονται εκεί, ώστε να μειωθούν οι προσδοκίες για ομιλία.

Επίσης, οι γονείς σε συνεργασία με τους δασκάλους, μπορούν να φέρουν έναν φίλο του παιδιού μαζί τους, ο οποίος μαζί με μία μικρή ομάδα παιδιών μπορεί να παίζει μαζί με το παιδί έως ότου ενταχθούν σιγά σιγά οι υπόλοιποι συμμαθητές του τμήματος.

Παράλληλα, είναι σημαντικό να μην λησμονούμε ότι τα παιδιά αυτά είναι φοβισμένα και επομένως χρειάζεται να τα βοηθήσουμε να αντιληφθούν τις φοβίες τους και να αναγνωρίσουν το άγχος τους.

Ένας ακόμα σημαντικός τρόπος μέσα από τον οποίο μπορούμε να βοηθήσουμε τα παιδιά με
εκλεκτική αλαλία είναι μέσα από τη συνεχή κοινωνικοποίηση. Για παράδειγμα, οι γονείς είναι σημαντικό να καλούν στο σπίτι μικρές ομάδες παιδιών με τις οποίες τα παιδιά αισθάνονται άνετα και οι οποίες θα μπορούσαν να προκαλέσουν την αυθόρμητη έναρξη της ομιλίας.

Τέλος, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι σημαντικό να αποδεχόμαστε όλες τις δυσκολίες του παιδιού, καθώς επίσης και να στεκόμαστε δίπλα του, ανοίγοντας συζητήσεις για τα συναισθήματα μας και βοηθώντας το να τα εκφράσει με μεγαλύτερη ευκολία.

Είναι σημαντικό ότι το παιδί μόλις αντιληφθεί ότι βρίσκεται σε ένα περιβάλλον, στο οποίο αισθάνεται αποδεκτό και από το οποίο απουσιάζουν οι υψηλές προσδοκίες θα μπορέσει να μιλήσει περισσότερο άνετα, γεγονός που θα απορρέει από τη δική του ανάγκη για έκφραση και όχι από την ανάγκη της αποδοχής από τους γύρω του.

Άλλωστε, είναι σημαντικό να μην ξεχνάμε να βοηθάμε τα παιδιά μας «να ανεβούν στην κορυφή για να δουν τον κόσμο …. Και όχι για να τα δει ο κόσμος….»